Deardiary

            Yeni bir güne daha uyandınız. Güneş pırıl pırıl parlıyor. Hayalleriniz hedefleriniz var. İçiniz sımsıcak. Belki içerden yemek kokuları geliyor belki de biricik hayvanınız yanınızda. Şimdiye kadar aklınızda olan bütün sıkıntılar geçti. Çünkü hepsi dünde kaldı. Şimdi düşünün sizi durduran şey ne? Bütün bu saydıklarım olmuş şekilde uyandıysanız dünyanın en şanslı insanlarından birisi olabilirsiniz. Acıyla uyanabilirdiniz, huzurun olmadığı yalnız ama lüks bir evde olabilirdiniz, evde tek bir parça yemek olmadığı için ne yapacağını düşünen birisi de olabilirdiniz. İşte bunların hepsi hatta sayamadığım daha birçok şey olabilirdi. Şimdi kendini sevme ve şükretme zamanı. Saydıklarımı yaşıyor da olabilirsiniz. Çoğu insan bu durumlarda yaşıyor yalnız değilsin. Yine de hepsi şükür sebebi. Hangi gece gündüz olmadı ki? Hayal ve umut dünyayı kurtaracak. Bunu yapabiliyorsan bile başarılısın. Çünkü çok az insan hayal kurabiliyor. Kendini sev ve dünyayı daha iyi...

  Bir film sahnesindeyiz. Bazı yerleri hızlı akmakla birlikte geneli ağır çekimde ilerliyor. Yağmurlu bir gün. Herkesin elinde şemsiye var. Kimsenin yüzü görünmüyor seninki dışında. Her adımında düşüncelerle boğuşuyorsun ama kimse fark etmiyor. Sadece yürüyorsun. Başın eğik kalbin patlayacak gibi hissediyorsun. Çığlık atmak istiyorsun ama etrafın kalabalık. Gözlerin dolu, boğazın düğüm düğüm...  Evet çoğu filmde geçen bu sahneyi anımsadınız. Birçok insan gibi benim filmimde de var bu sahne. Kalabalıklar içinde yalnızlık. Belki herkes kadar belki biraz fazla. Yalnızlık sadece aşktan ibaret değil şu hayatta. Bazen bir dost, kardeş, aile veya eş. Çoğu insan gerçekten bu hissi bilmeden bildiğini sanıyor. Bu sıralar fazla yavaş akıyor filmim. İlerlemeden duruyorum bir liman gibi sadece uğrayıp geçip gidenler var. Kahkahalar, gülüşler, çocuk sesleri, sevgililer, arkadaşlar dolanıp duruyor. Bense sadece başkaları adına seviniyorum. Bazıları dünyaya sadece bu iş için gelmiş olsa gerek...

          Merhaba geçen gün izlediğim filmi sizlerle de paylaşmak istedim. Gerçekten çok etkilendim film yüreğime dokundu. Aslında hepimiz bir gün öleceğimizi bilerek yaşıyoruz. O yüzden her günümüz son günümüz gibi hissederek yaşamalı. Tabi ki umut dolu diğer türlüsünü kabul etmemeliyiz. Filmde her şey çok güzel anlatılmış. Sürekli geçmişle günümüz arasında gidip geliyor. Yapılan hataları, pişmanlıkları ; dolu dolu yaşanan günleri, mutlu anları paylaşıyor. Gözlerim dolu dolu izledim. Gerçek bir arkadaşın ne kadar kıymetli olduğunu her saniyesinde hatırlatıyor. Ayrıca yaşanmış bir hikayeyi anlatıyor. İzlemenizi tavsiye ederim. İyi günler dilerim :)

       Gezdiğim yerleri paylaşacağımı söylemiştim. Yeni yeni normalleşmeler başladığına göre belki gitmek istersiniz. Marmaris'in Turunç beldesine hoş geldiniz. Uyarmakta fayda var yol oldukça virajlı. Lakin bu virajı aştıktan sonra sessiz, temiz, güler yüzlü insanlarla dolu bir yere varıyorsunuz. Ege'den kaynaklı olduğunu düşünüyorum herkes çok mutlu :) Zaten az sayıda ote l var. Bizimkisinden çok memnun kaldık diğerleri de güzeldir eminim. Denizde minik minik balıklarla yüzüyorsunuz harika bir duyguydu. Su o kadar berrak ki balıkları görebilirsiniz zaten. Biraz çakıl ama ayağınızı kesecek kadar değil yuvarlak taşlardan. Gündüz ve gece manzarası büyüleyiciydi gerçekten.       3. gün tekne turuna gittik açıkçası seçenekler merkeze göre azdı. Ama koylar gerçekten muazzam aşağıya bir kaç yeri koydum araştırabilirsiniz. Biz eylül başında gittik ama su biraz daha sıcak olsun diyorsanız ağustos ortası ideal olabilir diye düşünüyorum.   ...

      Gerçekten beklemediğim bir şekilde etkileşim aldım. Açıkçası bana umut oldunuz. Paylaştıktan sonra kimsenin okumayacağını düşünerek korktum ve bakamadım. İnsan işte bugün yaşadığım bazı şeyler paylaşma ihtiyacı doğurdu ve köşede kalan umut kırıntısı beni bakmaya yönlendirdi. Teşekkür ederim. Gelelim asıl konuya... Şu kısacık ömrümüzde insanların birbirini kırmak için yarış yapışını anlayamıyorum. Bazı şeyleri doğru yapamıyor olabiliriz. İnsan olmak bunu gerektirir. Ama her hareketimizden sonra düşünmemiz gerekmez mi? Empati arkadaşlar kimsenin günlük hayatta konuşmadığı çok gizli bir duygu. Ve çok az insan bu duyguyu kullanabiliyor. Şu dünyada herkesin bir derdi var ve size önemsiz gelen bir detay onların bütün benliğiyle inandığı bir şey olabilir. Umarım bu blog da doğrumla yanlışımla insanların birbirini kırmadan eleştirebildiği bir ortam olabilir. Bugün ben anlaşılmadım. Sizde söylediklerim hakkında düşündüklerinizi veya anlaşılmadığınız bir konuyu paylaşmak ist...